1. ការគណនាផលបូកតាមវិធីកាត់បន្ថយតួ (Telescoping Sum)
វិធីសាស្ត្រនេះប្រើប្រាស់ការសរសេរបំបែកតួនីមួយៗនៃផលបូកទៅជាផលដកនៃតួពីរផ្សេងគ្នា ដែលធ្វើឱ្យតួជាច្រើនអាចកាត់ចោលគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយនៅសល់តែតួដំបូង និងតួចុងក្រោយប៉ុណ្ណោះ។
ឧទាហរណ៍: គេសង្កេតឃើញថា៖ …
បូកអង្គនិងអង្គ (ខាងឆ្វេងបូកខាងឆ្វេង ខាងស្តាំបូកខាងស្តាំ) គេបាន: តួទាំងឡាយដែលនៅចំកណ្តាលនឹងកាត់ចោលគ្នាអស់ (ឧទាហរណ៍ នឹងបូកនឹង បាន )។ ដូច្នេះ ។ ហេតុនេះ ផលបូក:
លំហាត់គំរូ: ផលបូកនៃចំនួនគូប
គណនាផលបូក ។
ចម្លើយ: គេអាចគណនាផលបូកនេះដោយប្រើសមភាព៖
ដោយឱ្យ យកតម្លៃពី ដល់ ៖ …
បូកអង្គនិងអង្គ (ខាងឆ្វេងបូកខាងឆ្វេង ខាងស្តាំបូកខាងស្តាំ) គេបាន:
យើងដឹងរូបមន្តសម្រាប់ផលបូកនៃ និង :
ជំនួសចូលទៅក្នុងសមីការ:
បោះ ទៅអង្គខាងឆ្វេង:
ហេតុនេះ ផលបូក គឺ:
ប្រតិបត្តិ
គណនា ។ គណនា ។
2. គណនាផលបូកតាមលំនាំគំរូ (Pattern Recognition)
ចំពោះស្វីតដែលមានតួជាចំនួនគត់ គេអាចគណនាផលបូកវាតាមការសង្កេតលំនាំគំរូ ។
ឧទាហរណ៍: ផលបូកចំនួនសេស ហេតុនេះ ផលបូក តួដំបូងនៃចំនួនសេស គឺ:
លំហាត់គំរូ: ផលបូក n តួនៃចំនួនគូ
គណនាផលបូក n តួនៃចំនួនគូ ។
ចម្លើយ: គេសង្កេតលំនាំគំរូ: ហេតុនេះ ផលបូក គឺ:
ប្រតិបត្តិ
គេឱ្យលំនាំគំរូនៃស្វីតខាងក្រោម ៖ គណនាផលបូកនៃស្វីតនេះដែលមាន តួ ។
3. របៀបកំណត់តួទី n តាមផលសងតួនៃស្វីត (Method of Differences)
គេអាចកំណត់តួទី n របស់ស្វីត ដែលពុំមែនជាស្វីតនព្វន្ត ឬជាស្វីតធរណីមាត្រតាមរបៀបដូចខាងក្រោម ៖
ផលសងតួលំដាប់ទី 1 នៃស្វីត (First Order Differences)
ឧទាហរណ៍ 1
កំណត់តួទី n នៃស្វីត ។
ចម្លើយ គេសង្កេតឃើញថាស្វីតនេះមិនមែនជាស្វីតនព្វន្ត (ផលសងមិនថេរ) ហើយក៏មិនមែនជាស្វីតធរណីមាត្រ (ផលធៀបមិនថេរ) ។ នោះគេត្រូវធ្វើផលសងនៃតួបន្តបន្ទាប់គ្នានៃស្វីត គេបានលំនាំគំរូដូចជា:
| n | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | … |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ស្វីត | 1 | 3 | 7 | 13 | 21 | 31 | … |
| ផលសងតួលំដាប់ទី 1 (diff) | \ | 2 | 4 | 6 | 8 | 10 | … |
ផលសងតួនៃស្វីតអាចជួយឱ្យគេរកលំនាំគំរូ ដែលអាចកំណត់តួទូទៅនៃស្វីតបានដូចជា: … ។
បូកអង្គនិងអង្គទាំងអស់ (តាំងពី រហូតដល់ ) គេបាន:
តួជាច្រើននឹងកាត់ចោលគ្នា (ឧទាហរណ៍ នឹងកាត់ចោល ): (ប្រើរូបមន្តផលបូកនព្វន្ត ) ។
ដូចនេះ តួទី n នៃស្វីត កំណត់ដោយ ។
ជាទូទៅ: គេមានស្វីត ហើយ , , ។ ស្វីត ហៅថាផលសងតួលំដាប់ទី 1 នៃស្វីត ។
ឧទាហរណ៍ 2: ទម្រង់ទូទៅ
បង្ហាញថា ចំពោះ ។
សម្រាយបញ្ជាក់:
| ស្វីត | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ផលសង | \ |
ពីនិយមន័យនៃផលសងតួលំដាប់ទី 1 យើងមាន: …
បូកអង្គនិងអង្គ (ខាងឆ្វេងបូកខាងឆ្វេង ខាងស្តាំបូកខាងស្តាំ):
តួជាច្រើននៅខាងឆ្វេងនឹងកាត់ចោលគ្នាទៅវិញទៅមក (telecoping sum):
ចំពោះ គេបាន: (ចំណាំ: ប្រសិនបើ , ផលបូក ត្រូវបានកំណត់ជា ដូច្នេះរូបមន្តនេះក៏អាចប្រើសម្រាប់ បានដែរ គឺ )។
ជាទូទៅ: គេមានស្វីត និងស្វីត ដែលកំណត់ដោយ , សម្រាប់ ។ តួទី n នៃស្វីត កំណត់ដោយ:
លំហាត់គំរូ 1
កំណត់តួទី n នៃស្វីត ។
ចម្លើយ តាង ជាតួទី n នៃស្វីតដែលគេឱ្យ ។ ផលសងតួលំដាប់ទី 1 នៃស្វីត គឺស្វីត ដែលមានតួ :
| n | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | … |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ស្វីត | 2 | 4 | 8 | 14 | 22 | 32 | … |
| ផលសង | \ | 2 | 4 | 6 | 8 | 10 | … |
ស្វីត គឺជាស្វីតនព្វន្តដែលមានតួទី 1 ស្មើនឹង និងផលសងរួម ។ ដូច្នេះ តួទូទៅនៃស្វីត គឺ ។ ចំពោះ គេបានរូបមន្ត : (ប្រើរូបមន្តផលបូក ដោយ ) ។
ពិនិត្យសម្រាប់ : ដែលពិត។ ដូចនេះ ស្វីត មានតួទី n កំណត់ដោយ ។
លំហាត់គំរូ 2
ក. កំណត់តួទី n នៃស្វីត ។ ខ. គណនាផលបូក n តួដំបូងនៃស្វីតនេះ ។
ចម្លើយ ក. កំណត់តួទី n នៃស្វីត តាង ជាតួទី n នៃស្វីតដែលគេឱ្យ ។ ស្វីត ជាផលសងតួលំដាប់ទី 1 នៃស្វីត ដែលមានតួ កំណត់ដោយ ។
| n | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | … |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ស្វីត | 1 | 2 | 5 | 10 | 17 | … |
| ផលសង | \ | 1 | 3 | 5 | 7 | … |
ស្វីត គឺជាស្វីតនព្វន្តដែលមានតួទី 1 ស្មើនឹង និងផលសងរួម ។ នោះ ។ ចំពោះ គេបាន : ។
ពិនិត្យសម្រាប់ : ដែលពិត ។ ដូចនេះ ។
ខ. គណនាផលបូក n តួដំបូងនៃស្វីត តាង ជាផលបូកនៃស្វីត គឺ:
ប្រើរូបមន្តផលបូក:
ដូចនេះ ។
ប្រតិបត្តិ
- ក. កំណត់តួទី n នៃស្វីត ។ ខ. គណនាផលបូក n តួដំបូងនៃស្វីតនេះ ។
- ក. កំណត់តួទី n នៃស្វីត ។ ខ. គណនាផលបូក n តួដំបូងនៃស្វីតនេះ ។
4. ផលសងតួលំដាប់ទី 2 នៃស្វីត (Second Order Differences)
បើសិនជាស្វីត (ផលសងតួលំដាប់ទី 1) នៅតែមិនអាចកំណត់តួទី n របស់វាបានទៀត នោះគេត្រូវធ្វើផលសងលំដាប់តួនៃស្វីត បន្តទៀត ដែលគេហៅថា ផលសងតួលំដាប់ទី 2 នៃស្វីត ។
ឧទាហរណ៍
កំណត់តួទី n នៃស្វីត ។
របៀបទី 1 (ដោយរក ជាមុនសិន)
| n | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | … |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ស្វីត | 1 | 2 | 6 | 15 | 31 | 56 | … |
| ផលសង | \ | 1 | 4 | 9 | 16 | 25 | … |
តាង ជាតួទី n នៃស្វីត ។ ស្វីត ជាផលសងតួលំដាប់ទី 1 នៃស្វីត ។ ស្វីត នោះគេសង្កេតឃើញថា ។ ចំពោះ គេបាន : (ប្រើរូបមន្ត ដោយ ) ។
ពិនិត្យសម្រាប់ : ដែលពិត ។ ដូចនេះ ។
របៀបទី 2 (ដោយប្រើផលសងលំដាប់ទី 2 ដោយផ្ទាល់)
| n | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | … |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ស្វីត | 1 | 2 | 6 | 15 | 31 | 56 | … |
| ផលសង | \ | 1 | 4 | 9 | 16 | 25 | … |
| ផលសង | \ | \ | 3 | 5 | 7 | 9 | … |
តាង ជាតួទី n នៃស្វីត ។ ស្វីត ជាផលសងតួលំដាប់ទី 1 នៃស្វីត ដែលមានតួ n នៃស្វីតគឺ ។ តាង ជាផលសងតួលំដាប់ទី 1 នៃស្វីត ហៅថា ផលសងតួលំដាប់ទី 2 នៃស្វីត ។ គេបានស្វីត ។ ស្វីត ជាស្វីតនព្វន្តដែលមានតួទី 1 ស្មើនឹង និងផលសងរួម ។ ដូច្នេះ ។
ចំពោះ គេបាន : ។
ពិនិត្យសម្រាប់ : ដែលពិត ។ ដូចនេះ ។
ឥឡូវ យើងមាន ហើយយើងអាចរក បាន: ចំពោះ គេបាន : ។
ពិនិត្យសម្រាប់ : ដែលពិត ។ ដូចនេះ ។
ជាទូទៅ: គេមានស្វីត ។
- ស្វីត កំណត់ដោយ , សម្រាប់ ហៅថាផលសងតួលំដាប់ទី 1 នៃស្វីត ដែលមានតួទី n កំណត់ដោយ ចំពោះ ។
- ស្វីត ជាផលសងតួលំដាប់ទី 2 នៃស្វីត គឺជាផលសងតួលំដាប់ទី 1 នៃស្វីត កំណត់ដោយ , សម្រាប់ ដែលមានតួទី n នៃស្វីត កំណត់ដោយ ចំពោះ ។
- (ប្រសិនបើត្រូវការផលសងលំដាប់ទី 3, ទី 4 … គេបន្តវិធីសាស្ត្រនេះរហូតដល់ផលសងក្លាយជាស្វីតនព្វន្ត ឬស្វីតថេរ) ។